بسم الله الرحمن الرحیم
اگر غبار آستان معرفت شوم، پادشاهان عالم را خاک بر سر می کنم.بنده به دوستان مکرراً عرض کرده ام که این بی بضاعت را «استاد» خطاب نکنید.عمری است آرزو می کنم که در بارگاه علمای ربانی و آیات عظام صمدانی بعنوان «خادم» پذیرفته شوم تا شاید جرعه ای از آب حیات نصیبم گردد.علی هذا این بیچاره در این راه لغزنده ی پر خطر به دعای خیر دوستان محتاج ترم تا از دل مشغولی های فریبنده ناشی از قیل و قال های بیهوده.
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم می فرمایند:
«یَا مَعْشَرَ اَلْمُسْلِمِینَ شَمِّرُوا فَإِنَّ اَلْأَمْرَ جِدٌّ وَ تَأَهَّبُوا فَإِنَّ اَلرَّحِیلَ قَرِیبٌ وَ تَزَوَّدُوا فَإِنَّ اَلسَّفَرَ بَعِیدٌ وَ خَفِّفُوا أَثْقَالَکُمْ فَإِنَّ وَرَاءَکُمْ عَقَبَهً کَئُوداً» أعلام الدین فی صفات المؤمنین , جلد ۱ , صفحه ۳۴۳
ای مسلمانان! آستین بالا بزنید ، که کار جدّی است . آماده شوید ، که رفتن نزدیک است . توشه بر دارید ، که سفر طولانی است . و بارهایتان را سبک کنید، که گردنه ای دشوار فراروی خود دارید که جز سبک باران، کسی نمی تواند از آن بگذرد.»
بنده از ذکر هر گونه غلوّ و اغراق که نسبت به حقیر می بافند، آزرده خاطر هستم و از پرداختن به اموری که از توجه به راه هدایت به سمت عبودیت خدای سبحان باز می دارد، بیزاری می جویم.
حسین علیپور
©تمام حقوق این سایت برای ندای پاک فطرت محفوظ می باشد