وقتی صحبت از دین میشود و خداوند میفرماید: «فأَقِمْ وَجْهَکَ لِلدِّینِ»، این دین (اگر دقیق باشیم) همان قوانین ثابت مجردی است که این انسان، طبق آن ریختهگری شده است. پس دین، یک چیز قراردادی نیست که ما برای خوشبختی خودمان دنبال آن باشیم و بعد از رسیدن به آن قوانین و پیروی از آنها به خوشبختی برسیم، یعنی «ما»یی باشد و دینی جدا از این «ما» وجود داشته باشد.
©تمام حقوق این سایت برای ندای پاک فطرت محفوظ می باشد